Welk standpunt over het conflict in Israël als christen?

Onlangs kreeg ik een aantal vragen over wat we mogen denken over de situatie in Israël.

Moeten we naast de staat van Israël staan? Of juist niet?

De discussie over dit onderwerp wordt snel emotioneel en het is soms lastig hierover een rustig gesprek te voeren.

Ik probeer hieronder een aantal antwoorden te geven vanuit verschillende invalshoeken, en met zoveel mogelijk objectieve punten. Met de kennis en het inzicht van vandaag. En zonder de pretentie om alle waarheid te hebben.

Ten eerste komt de volgende vraag vaak voor : is de huidige bevolking van Israël het uitverkoren volk van de Bijbel?

Paulus schrijft:

want niet allen die uit Israël voortgekomen zijn, zijn Israël (Rom 9:6)

Het is dus belangrijk te definiëren wie Israël is, vanuit het perspectief van de Schrift.

In Rom. 11 lezen we ook dat bepaald takken afgerukt zijn (Rom 11:17) van de Edele Olijfboom, symbool van het Lichaam van de Gemeente. Dit zijn de fysieke Israëlieten die (nog) niet geloven in de Messias, Yeshua.

De Bijbel zegt dat de bloedlijn niet bepaalt wie kinderen van God zijn (Rom 9:6-8).

6 Ik zeg dit niet alsof het Woord van God vervallen is, want niet allen die uit Israël voortgekomen zijn, zijn Israël.

7 Ook niet omdat zij Abrahams nageslacht zijn, zijn zij allen kinderen. Maar: Alleen dat van Izak zal uw nageslacht genoemd worden.

8 Dat is: niet de kinderen van het vlees zijn kinderen van God, maar de kinderen van de belofte worden als nageslacht gerekend.

Paulus schrijft verder in Rom 9:

8 Dat is: niet de kinderen van het vlees zijn kinderen van God, maar de kinderen van de belofte worden als nageslacht gerekend.

Paulus licht dit ook toe in Rom 11:25

Want ik wil niet, broeders, dat u geen weet hebt van dit geheimenis (opdat u niet wijs zou zijn in eigen oog), dat er voor een deel verharding over Israël is gekomen, totdat de volheid van de heidenen is binnengegaan.

De verblinding en verharding van het Joodse volk heeft ervoor gezorgd dat de genade voor andere volken is. Zo is de belofte aan Abraham dat hij 'vader van een menigte van volken' zou worden in vervulling gegaan (Gen 17:4). De kinderen van YHWH zijn diegenen die geloven in Yeshua. Grieken (heidenen) of Joden. Er is geen verschil meer. Met het offer van Yeshua als Lam van God heeft YHWH Zijn Koninkrijk geopend voor mensen die geen Joodse bloed hebben.

De definitie van Israël is dus veranderd en breder geworden.

Joodse mensen die niet geloven in Yeshua zijn nog geen kinderen van YHWH geworden, maar hebben nog wel hun plek in het volk Israël, want YHWH is nog niet klaar met het Joodse volk. Echter wat essentieel is, is om je hart te besnijden en te erkennen dat Yeshua de enige weg is naar de Vader.

15 Want in Christus Jezus heeft niet het besneden zijn enige kracht, en ook niet het onbesneden zijn, maar wel dat we een nieuwe schepping zijn.

16 En allen die overeenkomstig deze regel wandelen: vrede en barmhartigheid zij over hen en over het Israël van God. (Gal 6)

Het grootste deel van het Joodse volk heeft de Zoon van God niet aangenomen als de Messias. Velen zijn atheïsten of geloven in een andere god. Religieuze Joden geloven dat de redding komt door hun daden en hun manier om de Torah na te leven. Sommigen geloven zelfs in reïncarnatie, anderen geloven dat het bezoeken van het graf van een rabbijn hen kan redden. Er is veel afgoderij en bijgeloof, zou je kunnen zeggen. De Joden die religieus zijn hechten soms meer waarde aan de Talmoed dan aan de Torah. Daarom zegt Yeshua tegen de Farizeeërs:

Zo hebt gij het woord Gods van kracht beroofd ter wille van uw overlevering. (Mat 15:6)

In de geschiedenis hebben we gezien hoe God het oorspronkelijke volk in verschillende situaties heeft gestraft. Tijdens de ballingschap richting Babylon, bij de verwoesting van de tempel, enzovoort.

Daarom heeft Yeshua tegen de Farizeeën gezegd:

33 Slangen, adderengebroed, hoe zou u aan de veroordeling tot de hel ontkomen?

34 Daarom zie, Ik zend profeten, wijzen en schriftgeleerden naar u toe, en sommigen van hen zult u doden en kruisigen, en sommigen van hen zult u geselen in uw synagogen, en u zult hen vervolgen van stad tot stad,

35 opdat over u al het rechtvaardige bloed zal komen dat vergoten is op de aarde, vanaf het bloed van de rechtvaardige Abel tot het bloed van Zacharia, de zoon van Berechja, die u gedood hebt tussen de tempel en het altaar.

36 Voorwaar, Ik zeg u: Al deze dingen zullen komen over dit geslacht.

37 Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toe gezonden zijn! Hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels; maar u hebt niet gewild!

38 Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.

39 Want Ik zeg u: U zult Mij van nu af aan niet zien, totdat u zegt: Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere! (Mat 23)

Door het ongeloof van het grote deel van de Joden gaat God Zijn verlossingsplan richten op de heidenen. Uiteindelijk wil God de hele wereld redden, niet alleen het Joodse volk.

De profetie van Hosea over "niet mijn volk" (Hosea 1:10) die Paulus (Rom 9:25) en Petrus (1 Pet 2:10) herhalen is werkelijk geworden.

En het zal gebeuren dat in de plaats waar tegen hen gezegd is: U bent niet Mijn volk, tegen hen gezegd zal worden: kinderen van de levende God (Hosea 1:10)

Heidenen die in de verlossing door het bloed van Yeshua geloven worden nu kinderen van God genoemd.

11 Hij kwam tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

12 Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven (Joh 1:11-12)

Heidenen krijgen een plek in Israël. Niet om de Joden en andere Israëlieten te vervangen. Dit is de vervangingstheorie. Nee, heidenen worden onderdeel van Israël. Ze worden geadopteerd in het volk en worden gevraagd om zich te conformeren aan de regels van Israël.

Verderop in dit artikel zullen we zien dat YHWH de niet-gelovige Joden niet helemaal loslaat.

Hij blijft trouw maar ze moeten eerst door de benauwdheid tijdens de eindtijd tot inkeer komen. YHWH zal hen net voor Zijn terugkomst uit de landen terughalen waarin ze in ballingschap zijn. Dit omwille van Zijn naam.

41 Ik zal behagen in u scheppen vanwege de aangename geur, wanneer Ik u uit de volken leid en Ik u bijeenbreng uit de landen waaronder u verspreid bent. Ik zal voor de ogen van de heidenvolken door u geheiligd worden.

42 Dan zult u weten dat Ik YHWH ben, wanneer Ik u op het grondgebied van Israël breng, in het land waarover Ik Mijn hand opgeheven heb om het aan uw vaderen te geven.

43 Daar zult u dan denken aan uw wegen en aan al uw daden waarmee u uzelf verontreinigd hebt. U zult van uzelf walgen vanwege al uw slechte daden, die u gedaan hebt.

44 Dan zult u weten dat Ik YHWH ben, wanneer Ik omwille van Mijn Naam met u niet zal doen overeenkomstig uw slechte wegen en uw verdorven daden, huis van Israël, spreekt Adonaï YHWH. (Ez 20)

Het antwoord op de vraag of de bevolking van het land Israël het uitverkoren volk van de Bijbel is luidt als volgt: de niet-gelovige Joden (religieus of niet) zijn VANDAAG geen kinderen van YHWH. Dit betekent echter niet dat ze dat in de toekomst niet zullen zijn, want in de eindtijd zal er inkeer komen (voor een deel van het Joodse volk). Dit zien we later in dit artikel.

Ook krijg ik de vraag of de oorsprong van de staat van Israël niet onzuiver is

De geboorte van de staat van Israël is waarschijnlijk niet zo zuiver als wat we denken. Het probleem met zo'n onderwerp is dat we onderscheid moeten maken tussen wat waar is en wat samenzweringstheorie is. Het lijkt erop dat mede een aantal onzuivere motivaties hebben geleid tot de komst van de Staat Israël in 1948. Zoals de betrokkenheid van de vrijmetselarij en andere donkere invloeden die eraan meegewerkt hebben.

Eén van de meest toonaangevende zionistenleiders Chaim Weizmann zei bijvoorbeeld: "Ik zie liever dat de Duitse joden ten onder gaan dan dat ik de staat Israël ten onder zie gaan" (J.G. Burg "Schuld und Schicksal"). Eigen belang, geforceerd messianisme (het denken dat de oprichting van Israël de komst van de Messias zou versnellen), of toch wel een goede bedoeling?

Het feit blijft dat er vandaag ook Joodse mensen zijn die weigeren om mee te werken aan de staat Israël. Ze zien dat het land pas bij de terugkomst van de Messias hersteld zal worden, conform de verschillende profetieën. De huidige staat is voor hen geen staat die YHWH wil. In Ezechiël 37 lezen we bijvoorbeeld dat het Joodse volk pas als de doden opstaan in hun land teruggebracht zullen worden (opstanding uit de dood in de eindtijd). Niet eerder.

Zo is er een Joodse stroom die het zionisme niet ondersteunt. Rabbijn Weiss zegt bijvoorbeeld dat het judaïsme en het zionisme allesbehalve hetzelfde zijn. Een goede jood kan geen zionist zijn, en een zionist kan geen jood zijn, volgens hem.

Deze Joodse mensen beweren dat een Jood de ballingschap moet accepteren omdat Joodse mensen een licht tussen de naties moeten zijn en omdat ze de straf van God na de verwoesting van de Tempel in het jaar 70 moeten accepteren (als heiligingsproces).

En ze hebben voor een deel gelijk. In Ez 36 lezen we dat de terugkeer van de Israëlieten gekoppeld is aan een inkeer en bekering. Dit is nog niet gebeurd.

24 Ik zal u uit de heidenvolken halen en u uit alle landen bijeenbrengen. Dan zal Ik u naar uw land brengen.

25 Ik zal rein water op u sprenkelen en u zult rein worden. Van al uw onreinheden en van al uw stinkgoden zal Ik u reinigen.

26 Dan zal Ik u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u een hart van vlees geven.

Maar betekent dit dat YHWH geen zegen meer geeft aan het land en de bewoners van Israël?

In de geschiedenis, zien we dat Israël een koning wilde terwijl dit niet het doel van YHWH was. YHWH was hun Koning. Ze hadden geen andere leider nodig. Maar nee, dit was voor hen niet genoeg. Het volk wilde een menselijke koning, net als de andere naties.

5 Zij zeiden tegen hem: Zie, u bent oud geworden en uw zonen gaan niet in uw wegen. Stel daarom een koning over ons aan om ons leiding te geven, zoals alle volken.

6 Toen zij zeiden: Geef ons een koning om ons leiding te geven, was dit woord kwalijk in de ogen van Samuel. En Samuel bad tot YHWH.

7 Maar YHWH zei tegen Samuel: Geef gehoor aan de stem van het volk in alles wat zij tegen u zeggen; want zij hebben ú niet verworpen, maar Míj hebben zij verworpen, dat Ik geen Koning over hen zou zijn.

8 Overeenkomstig alles wat zij Mij aangedaan hebben, vanaf de dag dat Ik hen uit Egypte geleid heb tot deze dag toe, door Mij te verlaten en andere goden te dienen, doen zij nu ook u aan.

9 Welnu, luister naar hun stem, maar waarschuw hen nadrukkelijk en maak hun de handelwijze bekend van de koning die over hen zal regeren.

Ondanks deze confronterende keuze verwerpt YHWH het volk niet.

Op dezelfde manier zien we dat wat de Verenigde Naties en het zionisme hebben gedaan, namelijk de terugkeer van Joden en oprichting van de staat Israël, niet door YHWH was gevraagd. De grote terugkeer zal gebeuren als Zijn Zoon terugkomt op aarde.

Ik zal Mijn Geest in u geven, u zult tot leven komen en Ik zal u in uw land zetten. Dan zult u weten dat Ík, YHWH, dit gesproken en gedaan heb, spreekt YHWH. (Ez 37:14)

Dit gebeurt pas na de opstanding van de doden (Ez 37:12). Dit is nog niet gebeurd. Ook hebben ze de Geest nog niet ontvangen. De oprichting van Israël was niet per se een opdracht van YHWH. Meer een teken van ongeduldigheid.

Maar ondanks deze ongeduldigheid laat God hen niet los, en gebruikt Hij de huidige staat om Zijn plan uit te voeren (we zullen dit verder in dit artikel toelichten).

Sterker nog, Hij gaat een grote opwekking veroorzaken in de eindtijd.

Als alle gelovigen van de naties bereikt zijn die YHWH voor ogen heeft, dan gaat YHWH iets bijzonders laten gebeuren.

9 Op die dag zal het gebeuren dat Ik alle heidenvolken die tegen Jeruzalem oprukken, zal willen wegvagen.

10 Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene. (Zach 12)

Zo zal heel Israël gered worden (Rom 11:26): heidenen die toegevoegd zijn aan het volk én de Joodse mensen die zich zullen bekeren.

Dit is ook de profetie van Ezechiël 37 als het huis van Juda verenigd wordt met het huis van Efraïm

Spreek dan tot hen: Zo zegt Adonaï YHWH: Zie, Ik zal het stuk hout van Jozef nemen, dat zich in de hand van Efraïm bevindt, en van de stammen van Israël, zijn metgezellen, en Ik zal het bij het stuk hout van Juda voegen, en Ik zal ze tot één stuk hout maken. Ze zullen in Mijn hand één worden.(Ez 37:19)

Het antwoord op deze vraag is: het kan zijn dat een aantal onzuivere invloeden hebben geleid tot de oprichting van de staat Israël. Dit betekent echter niet dat YHWH het land en het Joodse volk helemaal loslaat. Dit hebben we in de geschiedenis gezien toen het volk van Israël een aantal verkeerde beslissingen heeft genomen.

Een andere vraag is: is het geen bovennatuurlijke bescherming dat het land en het Joodse volk vandaag de dag nog bestaat ondanks alle beproevingen?

We zien dat het een wonder is dat de staat Israël vandaag de dag nog bestaat. Geen enkel volk heeft zoveel geleden en is zo sterk gebleven.

Tientallen pogroms hebben in de loop van de tijd plaatsgevonden. In het boek Esther zien we dat het toen al bestond. En niet te vergeten, de Holocaust tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Na de vreselijke gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog had men gehoopt dat de aanslagen op het Joodse volk niet meer zouden gebeuren. Helaas begon het kort daarna weer.

Op 29 november 1947 nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in resolutie 181 het verdelingsplan aan met zowel een Joodse staat als een Arabische staat, zodra het mandaat van de Verenigde Koninkrijk in 1948 tot een eind zou komen. Dit werd door de zionistische beweging gevierd als een historische overwinning. Door de Arabische Palestijnen en door de Arabische staten daarentegen werd het als een rampzalig onrecht beleefd dat het grootste deel van Palestina aan de zionisten toegewezen werd. De Arabische Liga had iedere verdeling van het mandaatgebied afgewezen en had al in 1946 de onafhankelijkheid van Palestina als eenheidsstaat geëist.

Het verdelingsplan, omarmd door joodse leiders maar afgewezen door de Arabieren, leidde tot de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948.

Dat Israël deze oorlog won is een wonder. Een klein leger heeft een coalitie van moslimlanden kunnen verslaan, wat leidde tot de geboorte van de onafhankelijke staat Israël in mei 1948. Israël wordt een jaar later met Resolutie 273 toegelaten tot het lidmaatschap van de Verenigde Naties.

De oorlog van 6 dagen in 1967 was ook heel bijzonder.

Israël stond alleen, tegen een machtige Arabische coalitie.

Door een preventieve aanval veroverde het Israëlische leger binnen de korte tijd van zes dagen het hele Sinaï-schiereiland, tot aan het Suezkanaal; verder veroverde het Israëlische leger de hele Westelijke Jordaanoever en veroverde in de laatste dagen, een groot deel van de Golanhoogten, inclusief het hoge strategische punt de berg Hermon (vanaf dat moment "de ogen en oren van Israël").

In 1973, terwijl het hele land Israël vastte voor Jom Kipoer (Grote Verzoendag), vielen honderdduizend Egyptenaren Israël binnen vanuit het zuiden en ruim 1.400 Syrische tanks vielen Israël binnen vanuit het noorden. Met een aanzienlijk deel van het Israëlische leger in hun huizen of synagogen was Israël vrijwel weerloos. Niet alleen was Israël totaal overrompeld en in de minderheid, nu was de overgrote meerderheid van haar soldaten op hun zwakst (door het vasten). Aanvankelijk veroverde Syrië territorium en leek het logisch dat Israël deze oorlog zou verliezen, maar tegen het einde van de Jom Kipoeroorlog slaagde Israël er op de één of andere manier in om als winnaar uit de bus te komen en slaagden haar verzwakte troepen erin om Syrië 20 kilometer binnen te dringen!

Syrië had drie infanteriedivisies en meer dan duizend tanks. Op een gegeven moment werd gezegd dat het slechts drie tanks waren tegen honderdvijftig Syrische tanks. Een sergeant, zonder granaten, wilde zijn positie verlaten, maar kreeg het bevel te blijven zitten. Er zou een wonder voor nodig zijn om hem te redden, om Israël te redden, en dat is precies wat er gebeurde. De Syriërs trokken zich terug, net toen de Israëlische strijdmacht op het punt van instorten stond! Er wordt gezegd dat de Syriërs niet wisten dat de tanks geen granaten meer hadden en omdat ze slechts een paar tanks van positie veranderden, geloofden ze misschien dat Israël meer tanks had dan ze in werkelijkheid hadden. Een gevangengenomen Syrische soldaat zweerde echter dat ze een leger engelen die paar tanks hadden zien omsingelen, dat ze daar bang voor waren en daarom waren gevlucht.

​

Zo zien we dat het land Israël en het Joodse volk keer op keer overleeft en op wonderbaarlijke manier overwint. Net als in de tijd van Jozua.

YHWH zorgt ervoor dat er een overblijfsel overleeft, want Hij heeft nog een plan voor dit volk. En een aantal eindtijd profetieën moeten nog gebeuren.

Weer een andere vraag is : Mag het land Israël geweld gebruiken?

Na 7 oktober heeft Israël een groot gebied van Gaza geëvacueerd. Veel mensen vinden dit een "humanitaire crisis".

Had Israël niet met Hamas aan tafel kunnen gaan in plaats van burgers te verplaatsen? Sommige mensen gebruiken zelfs de term genocide, zonder te weten wat de term exact inhoudt.

Het antwoord is heel simpel. Op 7 oktober was er een terroristische aanval op Israël door een duidelijke groepering. Ieder land heeft het recht om zich te verdedigen. Neem bijvoorbeeld de Oekraïne. Weinig mensen protesteren tegen het recht van Oekraïne om zich te verdedigen.

Maar bij Israël vinden mensen dit blijkbaar anders. Sinds 2016 zijn er 297 resoluties door de VN tegen Israël aangenomen. 297 resoluties op een totaal van 761 (bijna 40%). Geen enkel land heeft zoveel resoluties tegen zich gekregen. Zelfs een land als Noord Korea heeft er maar 24 ontvangen. Er is een wereldwijde negatieve houding tegen het recht van Israël zich te verdedigen. Dit is niet "normaal". Niemand kan dit op een aardse manier toelichten. Nee, dit is een geestelijke strijd.

De vijand ziet dat het land Israël en het Joodse volk een rol hebben in het verlossingsplan van God.

De vijand kan YHWH niet direct aanvallen. Hij valt dus aan wat YHWH's doel is: het land Israël als plek waarin de Messias zal regeren en het Joodse volk als middel om de naties te bekeren.

Door hun val echter is de zaligheid tot de heidenen gekomen om hen tot jaloersheid te verwekken. (Rom 11:11)

God gebruikt het Joodse volk voor Zijn doel. Abraham heeft de belofte gekregen om de vader van een menigte van volken te zijn.

Het is niet omdat het Joodse volk nog niet bekeerd is, dat God het Joodse volk helemaal los gelaten heeft.

Gaan de staat Israël en de Joodse mensen soms niet te ver in het slecht behandelen van Palestijnse mensen?

Het klopt dat bepaalde Joodse groeperingen racistisch zijn ten opzicht van Arabische mensen. Het klopt ook dat er fanatieke mensen zijn die geen liefde tonen aan de Arabische mensen. En dat die mensen moslims willen onderdrukken of zelfs elimineren.

Maar laten we het duidelijk maken. Dit is een kleine minderheid. De meerderheid van het Joodse volk wil graag in vrede wonen. Daarom kunnen Arabische mensen deelnemen aan de samenleving van Israël. De haat van de islam ten opzichte van Joden (en de gewelddadige soeraten in de koran rondom het doden van Joodse mensen) en de projecten van bepaalde overheidsleiders in buurlanden maken dat het Joodse volk voorzichtig is als het gaat om het omgaan met Arabische mensen. De situatie van 7 oktober zal deze houding zeker niet verbeteren. Arabische mensen die in de kibboetsen werkten hebben informatie aan Hamas gegeven hoe ze die plekken konden aanvallen. Dat de Joden voorzichtig zijn in de omgang met Arabische mensen wordt soms bitterheid en dan kan de zonde haat zaaien in de harten.

Het klopt ook dat het leger van Israël soms fouten maakt. Maar over het algemeen kunnen we wel zeggen dat het leger heel methodisch is en heel veel doet om menselijke levens te beschermen. Bijvoorbeeld door het informeren van bewoners in bepaalde gebouwen dat hun gebouw binnenkort aangevallen wordt (als er gedacht wordt dat terroristen zich daarin verbergen), wat hen de tijd geeft om de plek veilig te verlaten. Welke ander leger waarschuwt eerst voordat ze een raket lanceren?

Het blijft dus belangrijk dat we blijven bidden dat het Joodse volk ondanks alles voor wijsheid en liefde kiest.

Ook een belangrijke vraag is : hoe is Palestina ontstaan? En wat moeten we denken van de problematiek van de vluchtelingen in Gaza en in Palestina?

Laten we samen de geschiedenis nog eens onderzoeken.

1. Palestina

Judea werd in 70 na Christus door de Romeinen omgedoopt tot Syria Palaestina, na de verwoesting van Jeruzalem en de Tweede Tempel. De naam Syria Palaestina verdween toen het moslimrijk de regio in 636 na Christus overnam. Het moslimrijk ging toen van kalifaat naar kalifaat. Het Ottomaanse Rijk regeerde tot 1918 in de regio, toen de regio de naam Zuid-Syrië kreeg. Er waren toen weinig inwoners: Joden die waren gebleven ondanks de wens van de Romeinen om in 70 alle Joden te verdrijven, en semi-nomadische Arabische stammen die schapen hielden op dorre gronden. Jeruzalem was bijna verlaten, zoals Mark Twain aantoonde in een reisverslag uit 1869, 'The Innocents Abroad'. Joden kochten veel land van Ottomaanse eigenaren en cultiveerden het.

Joodse boerderijen, kibboetsen en "moshavim[1]" hebben Arabieren uit de regio aangetrokken. Het grootste deel van de Arabieren die in het land Israël wonen (waartoe ook de Gazastrook, Judea en Samaria behoren), zijn Arabische immigranten die tussen 1890 en 1948 uit de gebieden die nu Syrië, Libanon, Irak, Arabië en Egypte heten, zijn gekomen. Vrijwel alle Arabieren die in het land Israël wonen, zijn immigranten die kwamen omdat Joden de dorre gronden in vruchtbare velden veranderden.

In 1917 beloofde de Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur Balfour dat na de overwinning door Groot-Brittannië in de Eerste Wereldoorlog, en na het beëindigen van het Ottomaanse Rijk, een Joods nationaal gebied zou worden gecreëerd in het land Israël. De oorlog werd in 1918 gewonnen door Groot-Brittannië, Frankrijk en hun bondgenoten, dankzij beslissende hulp van de Verenigde Staten. Het Ottomaanse Rijk werd ontmanteld. Het moderne Turkije werd in 1923 geboren.

Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk creëerden protectoraten die later staten werden: Irak voor het Verenigd Koninkrijk en Syrië en Libanon voor Frankrijk. Het Verenigd Koninkrijk werd ook tijdens de San Remo-conferentie in 1920 een gebied toevertrouwd dat het "Palestijnse Mandaat" werd genoemd. De Volkenbond (voorganger van de Verenigde Naties) formaliseerde het Palestijnse Mandaat in 1923.

Het doel van het mandaat was de snelle oprichting van een Joodse staat. De naam, Palestijns Mandaat, leidde tot de eerste verschijning van het woord Palestina na veertien eeuwen. De term Palestijnen werd tussen 1923 tot 1948 gebruikt om te verwijzen naar de Joden die in het Mandaatgebied woonden. In de woordenboeken van die tijd verscheen een vlag van Palestina: een blauw-witte vlag die bijna leek op de vlag van Israël. Ja, Palestina was een Joods gebied !

In 1921 vertrouwden de Britten de islamitische religieuze macht op het grondgebied van het mandaat toe aan een fanatieke antisemiet, Amin al Husseini, die anti-joodse haat aanwakkerde en verantwoordelijk was voor de moordpartijen op joden: een man die zich later bij Hitler in Berlijn voegde, bijdroeg aan de Holocaust, en een moslim Waffen-SS-legioen stichtte (zijn neef is trouwens Yasser Arafat, de oprichter van de PLO, de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie). Samen verhinderden ze de aankomst in Mandaatlanden van Joden die het nazisme probeerden te ontvluchten in een tijd waarin de nazi's de Joden van Europa aan het uitroeien waren! Tienduizenden Joden die gered hadden kunnen worden als ze zich bij Eretz Israël hadden kunnen aansluiten, werden niet gered.

Er wordt nergens gesproken over een Arabisch 'Palestina' tot de oprichting van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie in 1964, na aansporing door de Sovjet-Unie. De 'bevrijding van Palestina' was toen en blijft nu het verachtelijke project om Israël te vernietigen en de Israëlische Joden uit te roeien.

Joden leefden in Judea, Samaria en de Gazastrook vóór de oprichting van Israël, lang daarvoor. Ze werden in 1949 door Egypte uit de Gazastrook verdreven en datzelfde jaar door Jordanië uit Judea en Samaria. In 1949 voerden Egypte en Jordanië anti-Joodse etnische zuiveringen uit. De naam "Westelijke Jordaanoever" werd alleen toegepast op Judea en Samaria van 1949 tot 1967, toen Jordanië Judea en Samaria bezette.

De Joden die na 1967 terugkeerden om in Judea, Samaria en de Gazastrook te gaan wonen, zijn geen 'kolonisten', maar joden die terugkeerden naar de plek waar Joden woonden vóór 1949 en vóór de anti-joodse etnische zuiveringen die Egypte en Jordanië in 1949 beoefenden. Judea en Samaria zijn joodse gebieden, zo zien we als we de geschiedenis bekijken.

2. Palestijnse volk

De zogenaamde 'vluchtelingen' zijn Arabieren die in 1948 in het land Israël woonden. Soms sinds kort. Toen zijn ze voor het grootste deel vertrokken op verzoek van de Arabische leiders, die hen vertelden zich tijdelijk buiten het land Israël te vestigen. Ze moesten wachten tot de Arabische legers de Israëlische Joden zouden uitroeien. Ze zijn gevlucht niet omdat het land waarin ze leefden, Israël, vijandig was maar om het volk van dit land te kunnen vernielen.

Nadat de Joden hadden gewonnen, keerden deze Arabieren die waren vertrokken nooit meer terug naar Israël. Er blijven in Libanon en Jordanië nog zes- of zevenduizend Arabieren over die in 1949 de status van 'vluchteling' hadden: om vluchtelingen te zijn, moesten ze bewijzen dat ze twee jaar in het land Israël hadden gewoond, niet meer! Het is belangrijk om dit te onthouden.

De Arabische landen waar ze vandaan kwamen weigerden hen te re-integreren en hielden hen vast in 'vluchtelingenkampen' om druk uit te oefenen op Israël. Zij zijn de enige 'vluchtelingen' op aarde die van generatie op generatie 'vluchtelingen' kunnen blijven, zonder ooit een voet in het land te hebben gezet dat ze geacht worden te hebben verlaten.

De Arabieren die in Israël bleven, werden Israëlische Arabieren: zij vormen vandaag 20 procent van de Israëlische bevolking en zijn de enige Arabieren in het Midden-Oosten die in een democratisch land wonen en dezelfde rechten genieten als Israëlische Joden. Israël is het enige land in het Midden-Oosten waar vrijheid van aanbidding bestaat voor joden, christenen en moslims, zonder de minste discriminatie.

Het 'Palestijnse volk' verscheen eind 1967 in teksten.

Google Ngram laat dit zien (De Google Ngram Viewer is een online zoekmachine die per jaar laat zien hoe vaak bepaalde woorden worden gebruikt)

Het is onmogelijk om er ergens eerder melding van te maken. De Arabieren die in 1967 in de Gazastrook, Judea en Samaria woonden, waren geen 'Palestijnen', maar Egyptenaren, Jordaniërs en 'vluchtelingen'. Hen werd geleerd dat ze 'Palestijns' waren en Israël moesten vernietigen en de Joden moesten uitroeien. Dit is het enige geval in de geschiedenis waarin een volk werd uitgevonden als wapen voor de uitroeiing van een ander volk.

Wat de Palestijnse organisatie niet beseft is dat de Koran erkent dat Israël bij de Joden hoort.

20.En (gedenk) toen Mozes tot zijn volk zei: "O mijn volk, gedenk de genieting van Allāh voor jullie, toen Hij Profeten uit jullie midden voortbracht en jullie koninkrijken gaf en aan jullie gaf wat aan niet één (volk) in de werelden gegeven was. 21.O mijn volk, treed het Heilige Land binnen dat Allāh jullie toegewezen heeft en keer het niet jullie ruggen toe, want anders zullen jullie als verliezers terugkeren." (Soera 5)

Palestina is dus geen land dat al lang bestond. Het is een verlaten woestijn waar Joden na de Eerste wereldoorlog zelfs een vlag van hadden en die na de Tweede wereldoorlog geweigerd is door de Arabische Liga om een Arabische staat te vormen. De officiële Palestijnse organisatie is ontstaan als een terroristische organisatie om Israël te vernietigen.

De argumenten die we in de media horen zijn anders dan wat de geschiedenis laat zien. Ook dat de term Palestijnse volk niet voor 1967 bestaat, wat laat zien dat hun claim om Jeruzalem "terug te krijgen" nieuw en onterecht is.

Een andere vraag is : hoe komt het dat moslims zoveel haat hebben tegen Israël?

In mijn boek "The Great Reset van de Schepping" heb ik in detail uitgelegd waarom de islam en de moslim buurlanden het gevaar van de eindtijd zullen zijn. En niet Rome zoals het nog zo vaak wordt onderwezen!

Alle eindtijd profetieën laten zien dat de landen rondom Jeruzalem vijandig zullen zijn en het land zullen aanvallen.

Neem bijvoorbeeld Psalm 83. Alle landen die tegen Israël zullen vechten en die in deze psalm genoemd worden zijn vandaag de dag moslim naties rondom Israël.

3 Want zie, Uw vijanden tieren, wie U haten, steken hun hoofd omhoog.

4 Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk en beraadslagen tegen Uw beschermelingen.

5 Kom, zeiden zij, laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt.

6 Want samen hebben zij in hun hart beraadslaagd; dezen hebben een verbond tegen U gesloten:

7 de tenten van Edom en de Ismaëlieten, Moab en de Hagrieten,

8 Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus.

9 Ook Assyrië heeft zich bij hen aangesloten, zij zijn voor de zonen van Lot een sterke arm geweest.

Of Joel 3 noemt de naties rondom Israël.

11 Snel te hulp en kom, alle heidenvolken van rondom, verzamel u! YHWH, laat Uw helden daarheen afdalen!

12 Laten de heidenvolken opgewekt worden en oprukken naar het dal van Josafat, want daar zal Ik zitten om te berechten alle heidenvolken van rondom!

13 Sla de sikkel erin, want de oogst is rijp. Kom en daal af, want de wijnpers is vol. De perskuipen stromen over, want hun kwaad is groot.

14 Menigten, menigten in het dal van de dorsslede, want de dag van YHWH is nabij in het dal van de dorsslede.

15 Zon en maan worden in zwart gehuld en de sterren hebben hun schijnsel ingetrokken.

16 YHWH zal vanaf Sion brullen als een leeuw, vanuit Jeruzalem zal Hij Zijn stem laten klinken, zodat hemel en aarde zullen beven.

Maar ook talloze andere profetieën.

Waar komt deze vijandige houding vandaan?

De oorsprong van de vijandige houding is terug te vinden in het conflict tussen Izak en Ismael en later Jakob en Ezau.

Ezau heeft zijn eerstgeboorterecht verkocht aan Jakob voor een linzensoep (Gen 25) maar later besefte hij dat hij dit niet had moeten doen en geeft hij de schuld aan Jakob (Gen 27:36).

Ezau wil Jakob doden (Gen 27:41)

Hij krijgt de profetie van zijn vader dat hij van zijn zwaard zal leven. (Gen 27:40)

Ezau zal zich verzamelen met Ismael, vader van de Arabische landen. (Gen 28:9)

Ezau wordt ook Edom genoemd (Gen 36:8). In de eindtijd zien we dat Edom de straf van YHWH zal meemaken door de toenemende haat die hij heeft ten opzicht van Jakob en zijn afstammelingen.

17 Ik zal hem zien, maar niet nu; ik zal hem aanschouwen, maar niet van nabij. Er zal een ster uit Jakob voortkomen, er zal een scepter uit Israël opkomen; hij zal de flanken van Moab verbrijzelen en alle zonen van Seth vernietigen.

18 Edom zal bezit zijn en Seïr zal bezit van zijn vijanden zijn, maar Israël zal kracht uitoefenen.

19 Uit Jakob zal hij heersen; wie ontkomt uit de stad, zal hij ombrengen.( Num 24:19-23)

Het is dus belangrijk voor ons om te bidden voor de moslims, de vijanden van het Joodse volk in de eindtijd. Ze kunnen zich nog bekeren net als de misdadiger naast Yeshua aan het kruis.

Eindtijd profetieën over Israël en het Joodse volk

We weten dat het Joodse volk de benauwdheid van de eindtijd moet meemaken om gevormd te worden. De Schrift vergelijkt deze periode met het smelten van metalen. Het vuur van Zijn toorn van de laatste dagen zal het volk zuiveren. Dan pas zullen ze terugkeren naar hun land en de grote aliyah zal plaatsvinden.

Ez 22:20-21

20 Zoals zilver, koper, ijzer, lood en tin in het midden van een oven bijeengebracht worden en er een vuur over wordt aangeblazen om het te laten smelten, zo zal Ik u bijeenbrengen in Mijn toorn en in Mijn grimmigheid. Dan zal Ik u daarin zetten en laten smelten.

21 Ik zal u verzamelen en Ik zal op u blazen in het vuur van Mijn verbolgenheid, zodat u in het midden ervan gesmolten wordt.

Een deel van het Joodse volk zal gered worden door zich te bekeren en erkennen dat Yeshua de Messias van Israël is.

9 Op die dag zal het gebeuren dat Ik alle heidenvolken die tegen Jeruzalem oprukken, zal willen wegvagen.

10 Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene. (Zach 12)

Een deel van het volk zal zich echter niet bekeren. Diegenen die in opstand komen zullen niet in het land van YHWH terugkomen.

Ik zal van u uitzuiveren wie in opstand komen en wie tegen Mij overtreden. Ik zal hen leiden uit het land waar zij vreemdeling zijn, maar zij zullen op het grondgebied van Israël niet komen. Dan zult u weten dat Ik YHWH ben.( Ez 20:38)

Het land zal dan hersteld worden conform de grenzen die YHWH heeft bepaald. In Ez 47:13-20 lezen we hoe het precies eruit zal zien.

We zien dat Gaza bij Israël zal horen.

Dit was ook zo in de tijd van Jozua (Jozua 15:47)

Hoe zit het met de oprichting van de staat van Israël in de eindtijd profetieën?

In de Bijbel zien we geen opdracht dat YHWH mensen heeft gevraagd de staat Israël op te richten. YHHW gebruikt echter de huidige staat van Israël om Zijn doel te bereiken.

Het Woord vertelt ons dat de Joden hun land moeten bewonen voordat bepaalde profetieën zich kunnen ontvouwen. Het is een (indirecte) voorwaarde.

In de profetieën van Joël, Ezechiël, Zacharia en in wat Jeshua zelf uitlegt wordt gesproken over de heidense naties die Jeruzalem innemen en het Joodse volk aanvallen voor de terugkeer van Jeshua (Joël 4:1; Ezechiël 38:39; Zacharia 12:2 en 9; Lucas 21:24). Dit kan alleen gebeuren als het Joodse volk eerst terugkeert naar het land en de controle over Jeruzalem heeft overgenomen. Tussen de tweede eeuw - toen de laatste Joodse inwoners uit het land werden verdreven - en 1967, toen de Israël Defence Forces de controle over Jeruzalem herwonnen, konden de talloze profetieën over de terugkeer van het volk in de eindtijd niet vervuld worden. De omringende naties kunnen Jeruzalem alleen omsingelen en het Joodse volk vervolgen als de stad onder Joodse controle staat. Verschillende geschriften in Daniël (Daniël 8:11-15, 9:26, 11:31, 21:11) laten zien dat de antichrist de dagelijkse offers zal stoppen en de tempel zal ontheiligen door "de gruwel van de verwoesting". Jeshua herhaalt de waarschuwingen die hij al deed in Mattheüs 24:15. De offers in de tempel kunnen alleen stoppen als ze eerst worden hersteld. De tempel kan niet ontheiligd worden tenzij deze eerst wordt herbouwd (of een heiligdom). Niets van dit alles kan gebeuren zonder dat het volk weer aanwezig is in Israël.

De oprichting van de staat Israël met Jeruzalem als hoofdstad is dus een voorwaarde voor een aantal eindtijd profetieën.

Conclusies

We hebben gezien dat de kwestie rondom Israël verschillende facetten heeft.

Ten eerste kunnen we niet zeggen dat joodse broeders en zusters die zich niet hebben bekeerd kinderen van YHWH zijn. Hiervoor moeten ze eerst hun hart besnijden en erkennen wie de Messias is. De Ruach Hakodesh (Heilige Geest) werkt momenteel onder de naties zodat Abraham een vader van een menigte van volken wordt, zoals de Vader heeft beloofd. Dan zal YHWH een grote opwekking veroorzaken onder het huis van Juda (het Joodse volk) zodat ze erkennen wie doorboord is.

De staat van Israël is niet per se iets wat YHWH heeft gevraagd. Toch beschermt onze Vader dit land en Zijn volk zodat Hij Zijn verlossingsplan kan uitvoeren. Het feit dat de staat Israël niet altijd de juiste keuzes maakt betekent ook niet dat YHWH het Joodse volk loslaat. Hij gaat ze wel beproeven maar om hen een schitterend toekomst te geven, samen met de heidenen uit de naties. In ieder geval voor diegenen die zich zullen bekeren.

Ook de geschiedenis laat een ander licht zien als we kijken naar de feiten. De vijand gebruikt de leugens van de media om mensen te manipuleren. Maar de Waarheid is niet te veranderen. En de Waarheid zal binnenkort regeren vanuit Sion. Maranatha !

[1] coöperatieve landbouwgebied